Το ραντεβού ήταν προγραμματισμένο σε ένα στέκι από τα
παλιά. Εκεί όπου ο Αλέκος έδινε τις συνεντεύξεις του επί εποχής ΠΑΕ. Άλλα
χρόνια τότε, πιο μεστά, πιο ζωντανά ποδοσφαιρικά για αυτή τη πόλη.
Μοιραία οι συγκρίσεις έμοιαζαν άτοπες, ωστόσο κάποια
πράγματα δεν αλλάζουν ποτέ. Τα περασμένα μεγαλεία άλλωστε ανέκαθεν αναπολούνταν
στη Καστοριά που τη τελευταία εξαετία αγνοείται επιδεικτικά από το χάρτη του
επαγγελματικού ποδοσφαίρου.
Όλα όμως κάνουν το κύκλο τους και ποιος καταλληλότερος να
μιλήσει για αυτό, από τον άνθρωπο που έχει τιμήσει και φορέσει σε τέσσερις
διαφορετικές περιόδους την ερυθροκίτρινη ένδοξη αυτή φανέλα.
Πέρα για πέρα αληθινός και αποκαλυπτικός όσο ποτέ, ο
πιστός υπηρέτης του συλλόγου, Αλέξανδρος Παπαδόπουλος, σπάει τη σιωπή του και
αποκαλύπτοντας πολλές άγνωστες πτυχές του εαυτού του καταθέτει τη δική του
άποψη για το πως βίωσε έντονα συναισθήματα, από την αιφνίδια επιστροφή, τις
αποδοκιμασίες και τα χαμένα πέναλτι, μέχρι την επίτευξη του στόχου, τη
περηφάνια και τη καταξίωση.
Γεννημένος για τα δύσκολα ο Capitano, που μέσα σε λίγες μέρες
ένωσε και δίχασε τα πλήθη με τα γκολ και τις κρίσιμες εκτελέσεις πέναλτι, δε
χαρίστηκε σε κανέναν μιλώντας έξω από τα δόντια για πολλές αμφιλεγόμενες
καταστάσεις, αλλά και πρόσωπα που σημάδεψαν τη μέχρι σήμερα πορεία του.
Δείτε την άκρως
ενδιαφέρουσα συνέντευξη που ακολουθεί και βγάλτε τα δικά σας συμπεράσματα…
-
Αλέξανδρε ας ξετυλίξουμε το κουβάρι από την αρχή. Παρότι η τελευταία σου αποχώρηση
από την ομάδα δεν είχε γίνει με το καλύτερο τρόπο, εσύ γυρνάς (τέλη Αυγούστου) προς
έκπληξη του φίλαθλου κοινού και τελικά υπογράφεις! Τι ήταν εκείνο που σε έκανε
να γυρίσεις;
+ Ο Πασχάλης Δημητρίου ήταν εκείνος που με πήρε τηλέφωνο από τις αρχές του Ιουλίου και χαρακτηριστικά μου είπε :<<Κάνουμε ένα νέο πολύ φιλόδοξο ξεκίνημα στη Τρίτη Εθνική. Έλα να βοηθήσεις την ομάδα>>.
Παράλληλα ωστόσο με
προσέγγισαν και άλλοι σύλλογοι με εξίσου υψηλούς στόχους από Δεύτερη και Τρίτη
Εθνική. Βρέθηκα σε μεγάλο δίλημμα, αλλά όταν στη μέση μπαίνει η Καστοριά πάντα
μετρά και το συναίσθημα.
-
Τι συνάντησες όταν ήρθε εδώ;
+ Αρχικά όταν ανέβηκα παρακολούθησα το φιλικό με το Πιερικό. Αμέσως μετά τη λήξη του ματς συζήτησα το ενδεχόμενο να υπογράψω. Συμφωνήσαμε σε όλα και αφού γύρισα να μαζέψω τα πράγματά μου ήρθα για μόνιμη εγκατάσταση μια εβδομάδα αργότερα. Όταν όμως γύρισα τα πράγματα δεν ήταν όπως τα περίμενα…
-
Μπορείς να μου δώσεις εικόνα αποδυτηρίων της προετοιμασίας;
+ Επικρατούσε ένα χάος. Ενδεικτικό της κατάστασης είναι πως στη προπόνηση συμμετείχαν 30-35 άτομα. Το πρωτάθλημα κόντευε να ξεκινήσει και δε γνωρίζαμε ακόμη τους συμπαίκτες μας. Συν τοις άλλοις κοιτώντας την εικόνα, νόμιζα ότι ήρθα να παίξω στην Εθνική Αλβανίας! Οι περισσότεροι εξ αυτών άλλωστε αποδείχθηκε πως δεν είχαν δικαίωμα συμμετοχής.
-
Ζώντας τους καθημερινά, ποιο από αυτά τα άτομα ξεχώρισες;
+ Μόνο το γκολκίπερ, το Στρέπι. Είχε απίστευτο ταλέντο, τρομερή όρεξη για δουλειά και όλα τα φόντα για να πραγματοποιήσει σπουδαία καριέρα. Είμαι βέβαιος πως αν έμενε τελικά στην ομάδα μας, θα μπορούσε μελλοντικά να αποφέρει σημαντικός κέρδος, από πώλησή και μεταγραφή του σε σύλλογο υψηλότερης κατηγορίας.
-
Να περάσουμε όμως και στο πρωτάθλημα που αρχίζει τη πρώτη αγωνιστική με
απροσδόκητη ήττα, η οποία φέρει παράλληλα και αλλαγή προπονητή. Πως ήταν το
κλίμα μετά τη γκέλα στα Γρεβενά;
+ Άσχημο, πολύ άσχημο γιατί ξεκινήσαμε με πολύ μεγάλες φιλοδοξίες. Θεωρώ ότι η αλλαγή προπονητή ήταν πέρα για πέρα άτοπη. Δεν είναι δυνατό να διώχνεις το κόουτς στη πρώτη ήττα. Ο κ.Δημητρίου έκανε φανταστική δουλειά και τρομερή προετοιμασία που λειτούργησε σημαντικά στην ομάδα καθ'όλη τη διάρκεια της σεζόν.
Το γνωρίζω και από
την εποχή που η ομάδα ήταν στη Β’ Εθνική και ως γυμναστής μας έκανε να έχουμε
πάντα όρεξη στη κάθε προπόνηση. Εκτιμώ απεριόριστα τις ποδοσφαιρικές του
γνώσεις και νομίζω είχε να προσφέρει πολλά αν τελικώς παρέμενε. Η αποχώρησή του
ήταν σοκ για όλους μας.
-
Ακολουθεί ένας μήνας όπου παίρνεις τα πάνω σου και έπειτα από μια εξαιρετική
εμφάνιση που συνοδεύεται με μεγάλη νίκη απέναντι στο Θεσπρωτό, ανακοινώνεις
εντελώς ξαφνικά πως αποχωρείς. Τι ακριβώς συνέβη;
+ Πρέπει να επισημάνω πως υπήρχαν πολλές αρρωστημένες καταστάσεις μέσα στην ομάδα. Αποφάσισα να αποχωρήσω για το οικονομικό κομμάτι. Η διοίκηση αθέτησε τους λόγους της και επί δύο μήνες έπαιζα χωρίς να πάρω ούτε μισό ευρώ. Η υπομονή έχει και τα όρια της, ενώ μη ξεχνάτε πως από ένα σημείο και μετά τίθεται και θέμα επιβίωσης.
-
Ως εκ τούτου έζησες για πολύ μικρό χρονικά διάστημα Κορμαρή και Κολοκυθά. Τι
είναι αυτό που κρατάς από τη συνεργασία μαζί τους;
+ Ο Κολοκυθάς είναι άριστος επαγγελματίας, πολύ εργατικός και εξαιρετικός στη δουλειά του. Το γεγονός ότι έχει δουλέψει και βρίσκεται σε τόσο υψηλό επίπεδο (στην ομάδα Νέων του Ολυμπιακού) τα λέει όλα.
Ο Κορμαρής ήταν
εξίσου καλός στη δουλειά του. Προπονητής ψυχολογίας που ήξερε να παίρνει από
κάθε παίκτη το 100% των δυνατοτήτων του!
- Οφείλω πάντως να σου τονίσω πως με την
αποχώρησή σου ακούστηκαν πολλά για το άτομό σου και προσωπικά μου κάνει τρομερή
εντύπωση που δε βγήκες να υπερασπιστείς τον εαυτό σου. Θες να μας πεις όσα δεν
είπες τότε;
+ Έβλεπα το ψάρι να βρωμάει από το κεφάλι και αυτό μοιραία μεταδόθηκε στα αποδυτήρια. Η εικόνα του υποτιθέμενου προέδρου δεν άρμοζε σε αυτό το σωματείο. Οι καταστάσεις που βίωσα ήταν τραγικές. Λυπάμαι πραγματικά για αυτά που έζησα και ειλικρινά δε χρειάζεται να μπω σε περαιτέρω λεπτομέρειες.
-
Με το άδοξο αυτό πρόωρο αντίο, τα μεγαλεία, τα γκολ και τη δόξα, τα φώτα
κλείνουν. Ακούστηκαν φήμες ότι σταματάς οριστικά το ποδόσφαιρο. Όλο αυτό πως το
πέρασες;
+ Ήταν πολύ δύσκολη απόφαση, αλλά αυτά που πέρασα με έκαναν να σιχαθώ αυτό που αγαπώ και υπηρετώ σε όλη μου τη ζωή: το ποδόσφαιρο. Δεν ήμουν σε καλή ψυχολογική κατάσταση και παρότι τον Ιανουάριο είχα προτάσεις από αξιόλογους συλλόγους δε μπήκα καν στη διαδικασία να της συζητήσω.
-
Στο διάστημα που ακολούθησε, γυμναζόσουν ατομικά;
+ Όχι όπως προείπα τα παράτησα. Δεν έκανα απολύτως τίποτα.
-
Επειδή όπως έχεις διαπιστώσει η ζωή είναι πιο απρόβλεπτη και από τα ευφάνταστα
παραμύθια, όλα αλλάζουν και μέσα Μάρτη η ομάδα ανακοινώνει την επιστροφή σου…
+ Είχαν βελτιωθεί πολλά προς το καλύτερο. Καινούργια διοίκηση που γέννησε όραμα και ελπίδα. Ο καινούργιος πρόεδρος επικοινώνησε μαζί μου και χτύπησε στο αδύναμο σημείο μου. <<Γύρνα πίσω να βοηθήσεις, η Καστοριά σε χρειάζεται. Τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα.>>
Και πραγματικά με το
σύλλογο να δίνει σκληρή μάχη για να παραμείνει στη κατηγορία, είχα ξανά ένα
ισχυρό κίνητρο να βοηθήσω την ομάδα της καρδιάς μου.
Οι λόγοι που επέστρεψα ήταν καθαρά
συναισθηματικοί και σε καμία περίπτωση οικονομικοί, γιατί τα πόσα που υπάρχουν
στην εποχή μας είναι πολύ κάτω του μετρίου.
-
Θέλω ωστόσο να ακούσω πως ήταν η πρώτη σου αντίδραση, όταν έπεσε στο τραπέζι η
πρόταση επιστροφής;
+ Δύσκολο, πολύ δύσκολο να γυρίσω. Ακόμη και αν είχαν αλλάξει τα πάντα το θεωρούσα απίθανο, όχι μόνο να επιστρέψω αλλά και να ξαναπαίξω γενικά ποδόσφαιρο.
Δεν είχα ακουμπήσει
μπάλα για πέντε ολόκληρους μήνες και αναμφίβολα πήρα ένα τεράστιο ρίσκο. Έχω
μάθει όμως τα δύσκολα να με κάνουν πιο δυνατό και το είδα ως μια μεγάλη
πρόκληση που έχω μπροστά μου.
-
Γυρίζεις λοιπόν στα μέσα του Μαρτίου αποφασισμένος για ένα νέο ξεκίνημα. Πως
αισθάνθηκες όταν πραγματοποίησες ξανά το ντεμπούτο σου με τα ‘’ερυθροκίτρινα’’ μπροστά μάλιστα στο κόσμο
της ομάδας;
+ Αισθάνθηκα πάρα πολύ όμορφα, βλέποντας τους οπαδούς μας να σηκώνονται όρθιοι και να με χειροκροτούν κατά την είσοδό μου. Μου έδωσε τεράστια ψυχολογική ώθηση!
-
Πραγματικά, γιατί η συνέχεια ήταν ομολογουμένως εντυπωσιακή! Έξι γκολ στα
τελευταία οχτώ ματς. Να υποθέσω ότι έμεινες ικανοποιημένος από τη φετινή
παρουσία σου;
+ Οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους. Δε χρειάζεται να πω κάτι περισσότερο.
-
Προσωπική εκτίμηση είναι πως υπό άλλες συνθήκες η Καστοριά δεν έπρεπε να
πανηγυρίζει που παρέμεινε στη Τρίτη Εθνική, ωστόσο δεδομένων των συνθηκών που
επικρατούσαν η επιτυχία ήταν ανάλογη με τη κατάκτηση ενός πρωταθλήματος.
Διαφωνείς ή συμφωνίες επί τούτου;
+ Είναι τεράστια επιτυχία περισσότερη από όσο μπορούν καν να διανοηθούν όλοι εκείνοι που βρίσκονται έξω από το χορό. Το φετινό επίτευγμα αγγίζει τα όρια του άθλου!
-
Πιστεύεις ότι σημαντικό ρόλο στη προσπάθεια αυτή διαδραμάτισε και ο προπονητής
της ομάδας, ο κ.Λέτσιος;
+ Ο καθένας έβαλε το λιθαράκι του. Ο προπονητής από τη πλευρά του φέρει ένα μεγάλο μερίδιο από τη πίτα της επιτυχίας.
-
Είχατε πάντως ευκαιρίες να ξεμπλέξετε νωρίτερα με την υπόθεση παραμονή, αλλά
προς το φινάλε η θηλιά έφτασε στο λαιμό, όταν παίξατε με τη φωτιά αλλά δε
καήκατε…
+ Η ομάδα έδειξε χαρακτήρα στα δύσκολα, απέδειξε πως διαθέτει μέταλλο νικητή και πανάξια πέτυχε μια πολύ σπουδαία επιτυχία. Προσωπικά όπως είχα πει και πριν τελειώσει το πρωτάθλημα, ποτέ δε πίστεψα πως θα πέσουμε. Έδωσα την υπόσχεσή μου στο πρόεδρο ότι ως αρχηγός, η Καστοριά θα σωθεί όπως και δήποτε, όπως και έγινε.
-
Μιας και το ανέφερες, ένα σχόλιο από τη πλευρά σου για τη καινούργια διοίκηση.
+ Εύχομαι και ευελπιστώ ο κ. Πεπελίδης να κρατήσει το λόγο του και να κάνει τη Καστοριά μας μεγάλη, όπως ακριβώς υποσχέθηκε.
-
Πολλά προβλήματα φέτος. Πιο πολλά ίσως από κάθε φορά. Από όλη τη διαδρομή σου
στην ομάδα πέρασες προσωπικά πολλές δυσκολίες που ελάχιστοι τις γνωρίζουν.
Υπήρχε τουλάχιστον η επιβράβευση της προσπάθειας σου μέσα από το οικονομικό
κομμάτι;
+ Μόνο στην εποχή επί Σπυρόπουλου η ομάδα πληρούσε τις προδιαγραφές για ένα επαγγελματία ποδοσφαιριστή.
-
Στα επόμενα χρόνια δηλαδή τι επακολούθησε;
+ Ένα απέραντο χάος. Είναι αρκετά μεγάλο το ποσό που έχασα από αυτή την ομάδα και <<προκαλεί>> στο άκουσμά του για την εποχή που διανύουμε.
-
Προτείνω να αλλάξουμε θέμα και να πάμε σε αυτό που κατά ένα τρόπο ‘’στιγμάτισε’’
το όνομα σου τη φετινή σεζόν. Αναφέρομαι στις εκτελέσεις των πέναλτι. Πόσο
ψυχοφθόρο είναι να αναλαμβάνεις την εκτέλεση όταν η μπάλα καίει;
+ Δε χωρά αμφιβολία πως είναι κάτι πάρα πολύ δύσκολο για τον οποιοδήποτε ποδοσφαιριστή. Δε πτοήθηκα όμως σε καμία στιγμή και χωρίς κανέναν ενδοιασμό πήγα και την έστησα στα έντεκα βήματα.
-
Και ξεκίνησες ιδανικά με 3/3. Ένα μέσα στο Αλκαζάρ κόντρα στη Λάρισα και δύο
ξεχωριστής σημασίας απέναντι στη Κοζάνη, που έδωσαν παράταση ζωής. Ωστόσο στη
συνέχεια αστοχείς με το Πεντάλοφο, συνθέτοντας έτσι το απόλυτο κοντράστ
συναισθημάτων! Αλήθεια πως το πέρασες;
+ Δε μπορούσα να το πιστέψω και μέχρι να το συνειδητοποιήσω έληξε το παιχνίδι. Το επόμενο 2ωρο ήμουν σε πολύ άθλια ψυχολογική κατάσταση. Ένιωθα περίεργα, όμως αναθάρρησα γιατί ήξερα ότι υπήρχε ακόμη μια ευκαιρία! Έστω και αν ήταν η τελευταία, απέναντι στο Κορδελιό…
-
Και φτάνει η ώρα του μεγάλου τελικού! Το σκορ στο 0-1 και ο ρέφερι υποδεικνύει
την άσπρη βούλα! Η συνέχεια δική σου…
+ Ανέλαβα να πάρω το αίμα μου πίσω, όμως οφείλω να πω ένα τεράστιο μπράβο στο γκολκίπερ για τη τρομερή του επέμβαση! Του βγάζω του καπέλο. Στο πέναλτι υπάρχει και αντίπαλος!
-
Και όμως όχι μόνο δε το έβαλες κάτω, αλλά έκανες τρομερό δεύτερο ημίχρονο με
ένα πανέμορφο γκολ, καθώς και μια εξίσου όμορφη ασίστ, αφού προηγουμένως
πέρασες μέσα από τρεις παίκτες! Λίγο αργότερα ο διαιτητής σφυρίζει για
τελευταία φορά.
+ Υπέροχο συναίσθημα, από αυτά που δε περιγράφονται με λέξεις. Ήταν πρώτα από όλα λύτρωση, δικαίωση και αγαλλίαση! Το χαρήκαμε όλοι με τη ψυχή μας και (ειδικά κατά την επιστροφή της αποστολής) το πανηγυρίσαμε έξαλλα!
-
Η καλύτερη ευχή, παρότρυνσή ή εμψύχωση αν θες που άκουσες από οπαδό ή συμπαίκτη
σου πριν το ματς με το Κορδελιό, ποια ήταν;
+ <<Παπ, πάρτους μόνος σου!>> από το Γιώργο Κέφαλα. (γέλια)
Θέλω πάντως να τονίσω
πως η ψυχολογία διαδραματίζει τεράστιο –αν όχι το βασικότερο- ρόλο στο
ποδόσφαιρο.
-
Αμέσως μετά τη λήξη σε είδαμε να μαζεύεις τους παίκτες στο κέντρο του γηπέδου
και να του λες κάτι. Μπορείς να μας εκμυστηρευτείς τι ήταν εκείνο που τους
είπες;
+ Ότι πέρα από πρωταθλητές είναι και ήρωες για μένα! Μέσα από όλα αυτά που έχουν τραβήξει, άφησαν τις δικαιολογίες στα σπίτια τους και μπαίνοντας στο γήπεδο ξέχασαν όλα τους τα προβλήματα! Τους αξίζουν θερμά συγχαρητήρια γιατί ο καθένας ξεχωριστά τράβηξε το δικό του μεγάλο κουπί.
-
Κάνοντας τον απολογισμό της σεζόν, νιώθεις δικαιωμένος που επέστρεψες ή κάπου
μέσα σου το έχεις μετανιώσει;
+ Αισθάνομαι δικαιωμένος, από τη στιγμή που κόντρα σε τόσες δυσκολίες ο στόχος επιτεύχθη και η ομάδα παρέμεινε στη κατηγορία, δίνοντας ταυτόχρονα χαρά στο κόσμο.
-
Μου ανέφερες και προηγουμένως τα συναισθήματα που σου γέννησε το σφύριγμα λήξης
απέναντι στον Οδυσσέα Κορδελιού. Ήταν η στιγμή που θα σου μείνει αξέχαστη από
τη φετινή περίοδο, ή προσωπικά έχεις να θυμάσαι κάτι πιο ιδιαίτερο;
+ Το γκολ με τακουνάκι στη Κρανούλα, που αποδείχθηκε χρυσάφι στις καθυστερήσεις. Γίναμε ένα κουβάρι, ένιωσα τη Καστοριά ξανά ως οικογένεια μου!
Ήταν το δεύτερο μόλις
ματς που έπαιζα (μετά την επιστροφή μου) και παρότι χάναμε, παίζαμε με δέκα
παίκτες και έμεναν λίγα μόνο λεπτά, πιστέψαμε στους εαυτούς μας και τελικά στις
καθυστερήσεις τα καταφέραμε.
Πήραμε ένα πέρα για
πέρα παλικαρίσιο βαθμό, που παράλληλα έριχνε κατηγορία τον αντίπαλο.
Ανεπανάληπτο συναίσθημα! Όπως φυσικά και με τη Κοζάνη που ήμασταν όλοι μια
γροθιά και επιστρέφοντας από τη κόλαση, πάλι με γκολ στο τελευταίο λεπτό των
καθυστερήσεων, έπεσε όλη η ομάδα πάνω μου.
Είναι στιγμές που στο
πέρασμα των χρόνων θα μένουν ανεξίτηλες στη μνήμη μου!
Στη
καριέρα σου έζησες και είδες πάρα πολλά. Απόλλων Καλαμαρίας, (ΠΑΕ) Καστορία,
Αγροτικός Αστέρας, Λοκομοτίβ Μόσχας, Αναγγένηση Άρτας, Κιλκισιακός, Καστοριά,
Βατανιακός, Αιολικός και μετά πάλι Καστοριά. Μια διαδρομή με πολλά αγκάθια και
δύσβατα μονοπάτια. Έχοντας λοιπόν πολυετή εμπειρία από τα επαγγελματικά
πρωταθλήματα, θα ήθελα ένα γενικό σχόλιο για το νεοσύστατο πρωτάθλημα της
Τρίτης Εθνικής, μέσα από τη δική σου οπτική γωνία…
+ Καταρχήν να ξεκαθαρίσω πως η παλιά Γ’Εθνική δεν είχε
καμία σχέση με τη τωρινή. Υπήρχε τότε ένας όμιλος και όχι έξι, οπότε όπως
γίνεται αντιληπτό μιλάμε για τρομερά μεγαλύτερο ανταγωνισμό με ταξίδια σε όλη
την Ελλάδα και ιστορικούς αντιπάλους που προκαλούν δέος στο όνομά τους.
Από εκεί και πέρα το φετινό επίπεδο ήταν καλό ποιοτικά σε
γενικές γραμμές.
Η οργάνωση ωστόσο είναι πολύ περίεργη, αλλά έχει το σκεπτικό
της. Και το τονίζω αυτό γιατί μπορεί να υποβιβάζονται οι μισές ομάδες από κάθε
όμιλο, όμως όσες μένουν το αξίζουν. Συνεπώς μπορούν να αντέξουν οικονομικά και
αυτό είναι καλό για τους ποδοσφαιριστές.
-
Είναι η πρώτη σου μεγάλη συνέντευξη στα όσα χρόνια φοράς τη φανέλα της
Καστοριάς. Θέλω λοιπόν με το χέρι στη καρδιά, να θυμηθείς από όλα τα χρόνια που
πέρασες εδώ, ποια στιγμή είναι αυτή που θα σου μείνει αξέχαστη. Τόσο ως η
καλύτερη, όσο και ως χειρότερη που βίωσες με τα χρώματα του συλλόγου.
+ Η πιο σημαντική για εμένα είναι το 2008 στο Κύπελλο Ελλάδος απέναντι στον Ηρακλή, με εκείνο το σπάνιας ομορφιάς γκολ που σημείωσα.
(Ο Παπαδόπουλος το
αφιέρωσε στο πατέρα του, που λίγους μήνες νωρίτερα είχε φύγει από τη ζωή. Σε
εκείνον όπως δηλώνει είναι αφιερωμένα και όλα τα φετινά του τέρματα δείχνοντας
ψηλά με τα χέρια, στους πανηγυρισμούς του, τον ουρανό.) Μου έδωσε πολύ
ψυχολογία, θάρρος και τεράστιο κουράγιο για να συνεχίσω!
-
Και η χειρότερη; Εδώ νομίζω πως η επιλογή είναι αισθητά δυσκολότερη…
+ Προ τριετίας επί προεδρίας Σταμούλη. Μια διοίκηση φάντασμα, απών από κάθε ευθύνη που παρουσιάζονταν! Το Δεκέμβριο εκείνης της σεζόν είχα σπάσει το πόδι μου στην αναμέτρηση με το Πυρσό Γρεβενών.
Βρέθηκα μόνος μου στο νοσοκομείο και ήμουνα
ολομόναχος μέχρι το τέλος! Το παράδοξο της υπόθεσης είναι πως προερχόμουν από
εξαιρετική σεζόν. Ήμουνα πρώτος σκόρερ, ενώ εκείνο το διάστημα διετέλεσα και
αρχηγός, ενώ παράλληλα σε ορισμένα ματς εκτελούσα και χρέη ως υπηρεσιακός
τεχνικός!
-
Απίστευτα πράγματα! Τελικά τι έκανες;
+ Αποχώρησα αφάνταστα πικραμένος από την ομάδα που αγάπησα! Είχα όμως υποχρέωση στον εαυτό μου να συνεχίσω και έτσι τον επόμενο μήνα (Ιανουάριο) πήρα μεταγραφή στο Βατανιακό, όπου εκείνη τη σεζόν έγραψε ιστορία, καθώς ανέβηκε στη δεύτερη Εθνική για πρώτη φορά στα χρονικά του!
-
Κλείνοντας και αφού σε ευχαριστήσω θα ήθελα να σε ρωτήσω ποιοι είναι οι
προσωπικοί σου στόχοι για τη νέα σεζόν και γενικότερα οι βλέψεις σου για την
ομάδα; Επιθυμείς να παραμείνεις στο σύλλογο ή σκέφτεσαι κάτι διαφορετικό;
+ Είναι πολύ νωρίς αυτή
τη στιγμή να απαντήσω σε κάτι τέτοιο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου