Χάθηκε μια μάχη, όχι ο πόλεμος!

 

Την ευκαιρία να ξεμπλέξει με την υπόθεση σωτηρία κλώτσησε σήμερα η Καστοριά, που γνώρισε οδυνηρή και άδικη ήττα (τη δεύτερη φετινή εντός έδρας) με σκορ 0-1 από το Καμπανιακό.

Σε ένα ματς όπου πρωταγωνιστικό ρόλο δε διαδραμάτισαν οι ποδοσφαιριστές, άλλα ο διαιτητής της συνάντησης, αφήνοντας αναίτια τους γηπεδούχους με εννέα παίκτες, το τελικό σκορ σκορπά στους <<γουναράδες>> το αίσθημα του παραπόνου και της αδικίας.
 

 

Με τον τρόπο αυτό η ομάδα μας έπεσε στην έκτη θέση του βαθμολογικού πίνακα και παράλληλα μπήκε σε περιπέτειες, αναφορικά με την εξασφάλιση της παραμονής στη κατηγορία.

Περνώντας στο αγωνιστικό κομμάτι το συγκρότημα του Ανδρέα Λέτσιου ανέκτησε με το καλημέρα τη πρωτοβουλία των κινήσεων και αφού αρχικά προειδοποίησε με τα σουτ των Παπαδόπουλου και Γανόλη, άγγιξε το 1-0 στο 28^ο λεπτό της αναμέτρησης, όταν το μονοκόμματο ευθύβολο σουτ του Ματζάνα σταμάτησε στο δεξί κάθετο δοκάρι της εστίας του –ανήμπορου να αντιδράσει- Παππά.

 

Η απάντηση για τους Θεσσαλονικείς ήρθε με τη συμπλήρωση τριανταπέντε λεπτών αγώνα, όταν ο Κουντούρας βρέθηκε σε θέση βολής, όμως ο Σαραφιανός απέκρουσε εντυπωσιακά σε κόρνερ.

Και ενώ ο κανονικός χρόνος είχε συμπληρωθεί και όλα έδειχναν πως οι δύο ομάδες θα πάνε ισόπαλες στα αποδυτήρια, ο ρέφερι Μανούρας καταλόγισε –με περίσσιο δισταγμό- πέναλτι υπέρ των φιλοξενούμενων στην εκπνοή του πρώτου μέρους.

Επί της ουσίας ο διαιτητής υπέδειξε την άσπρη βούλα, θεωρώντας ανατροπή του Τσόπρα πάνω στον Υψηλό, παρότι λίγες στιγμές νωρίτερα ο πολύπειρος φορ ήταν εκείνος που έσπρωχνε το νεαρό οπισθοφύλακα!

 

 

Προς έκπληξη όλων η μπάλα στήθηκε στα ένδεκα βήματα με το Κουντούρα να αναλαμβάνει την εσχάτη των ποινών και να παίρνει τη προσωπική του εκδίκηση από το γκολκίπερ, στέλνοντας στην απέναντι το Σαραφιανό και παγώνοντας έτσι το Δημοτικό Στάδιο μαζί με τους 300 περίπου ένθερμους οπαδούς που έδωσαν το παρών στο γήπεδο.

 

 

 

Στην επανάληψη τα <<καναρίνια>> μπήκαν και πάλι ψυχωμένα αναζητώντας με κάθε τρόπο την ισοφάριση, που λίγο έλειψε να σημειωθεί στο 52’ όταν μετά από έξοχη ατομική ενέργεια του Αλεξανδρίδη, το τελείωμα του, πέρασε ελάχιστα άουτ.

Την ίδια κατάληξη είχε και η προσπάθεια του Γανόλη, με τους γηπεδούχους να πατούν καλύτερα στο τερέν και το 1-1 να φαντάζει πια καθαρά θέμα χρόνου.

Δυστυχώς για την ομάδα μας αυτό δε συνέβη ποτέ, καθώς οι αριθμητικές ισορροπίες άλλαξαν στο 61’ όταν και ο Μαντζάνας αποβλήθηκε με δεύτερη κίτρινη κάρτα, χωρίς ωστόσο να ακουμπά στην εν λόγω φάση τον αντίπαλό του!

 

Παρά τις έντονες διαμαρτυρίες από πλευράς Καστοριάς και την ολιγόλεπτη σύσκεψη μεταξύ των τριών διαιτητών, η αρχική απόφαση δεν άλλαξε προκαλώντας θύελλα αντιδράσεων από το φίλαθλο κοινό.

Δε πρόλαβαν να περάσουν δέκα λεπτά και οι ''ερυθροκίτρινοι'' είδαν να αποβάλλεται ένας ακόμη παίκτης τους, με τον Αλεξανδρίδη να αντικρίζει την άγουσα για τα αποδυτήρια, έλεω διαμαρτυρίας!
 

Ακόμη και έτσι πάντως τα παλικάρια του Ανδρέα Λέτσιου όχι μόνο δε πέταξαν λευκή πετσέτα, αλλά υπερέβαλλαν εαυτό, μένοντας μες το ματς και διεκδικώντας τουλάχιστον την ισοπαλία μέχρι και στο τελευταίο δευτερόλεπτο.


Ένεκα του τεράστιου κενού που δημιουργήθηκε στη γραμμή κρούσης, ο κεντρικός αμυντικός Ανδρέας Σουμέλας, προωθήθηκε στη κορυφή της επίθεσης, ενώ με την είσοδο του δραστήριου σήμερα Παπαδόπουλου, καθώς και του πάντοτε επίφοβου με τις ενέργειες του Σολομωνίδη, η Καστοριά εξάντλησε τις όποιες πιθανότητες είχε για να αποσπάσει τουλάχιστον το βαθμό της ισοπαλίας.
 

Η στρογγυλή θεά δεν έκανε το χατίρι στους ''ερυθροκίτρινους'' που καταβάλλοντας σώμα και ψυχή μέσα στον αγωνιστικό χώρο, δεν εγκατέλειψαν την ομολογουμένως συγκινητικότατη προσπάθεια που κατέβαλλαν καθ' όλη τη διάρκεια του ματς.

 

 

Ακόμη και έτσι πάντως οι ποδοσφαιριστές της ομάδας μας δε πέταξαν λευκή πετσέτα, παλεύοντας με όλες τους τις δυνάμεις, μέχρι και το τελευταίο δευτερόλεπτο για το πολυπόθητο γκολ που δεν έμελλε ωστόσο να έρθει.

 

Ένεκα του τεράστιου κενού που δημιουργήθηκε στη γραμμή κρούσης, ο κεντρικός οπισθοφύλακας Ανδρέας Σουμέλας, προωθήθηκε στη κορυφή της επίθεσης ενώ με την είσοδο του δραστήριου σήμερα Παπαδόπουλου, καθώς και του πάντοτε επίφοβου από τις εκρήξεις Σολομωνίδη, η Καστοριά εξάντλησε τις όποιες πιθανότητες είχε για να αποσπάσει τουλάχιστον το βαθμό της ισοπαλίας.

 

Η  στρογγυλή θεά δεν έκανε το χατίρι στους ερυθροκίτρινους που καταβάλλοντας σώμα και ψυχή μέσα στον αγωνιστικό χώρο, δεν εγκατέλειψαν την ομολογουμένως αξιόλογη και συγκινητική προσπάθεια που κατέβαλλαν καθόλη τη διάρκεια του ματς.

 

Το τελευταίο σφύριγμα του ανεκδιήγητου διαιτητή Τρίκαλα -που σε καμία των περιπτώσεων δε στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων- βρίσκει τη Καστοριά να ορίζει και να κρατά πάντα τη τύχη στα χέρια της, με τα περιθώρια ωστόσο να στενεύουν.

 

Άπαντες στο ιστορικό σωματείο αντιλαμβάνονται πλήρως τη κρισιμότητα των επόμενων αγώνων,  γνωρίζουν πως έχουν μπροστά τους πέντε τελικούς και καλούνται να τα δώσουν όλα προκειμένου να μη χύσουν τη καρδάρα με το γάλα, που με τόσο κόπο γέμιζαν από την αρχή της τόσο περιπετειώδους αυτής εφετινής περιόδου...

 

 

ΚΑΣΤΟΡΙΑ: Σαραφιανός, Σαββαϊδης, Τσόπρας (70' Παπαδόπουλος Αλ.) Αναγνωστόπουλος, Σουμέλας, Κεφάλας, Λαζαρίδης, Γανόλης (52' Σολομωνίδης) Παπαδόπουλος Δ. (84' Μπαϊρακτάρης)

 

ΚΑΜΠΑΝΙΑΚΟΣ: Παππάς, Τρικαλινός, Παπάζης, Ραγκαβίνας, Δουρμούσης (81' Μουρουζίδης) Αντωνιάδης, Κουντούρας (70' Μεσιρλής) Προβατίδης (88΄ Μεσιρλής) Τσατσίλιος (55' Μποϊκος) Υψηλός, Χρήστου.