Ψυχωμένη εμφάνιση, πλασματικό σκορ!

Ηρωική εμφάνιση για τη Καστοριά που παίζοντας από το ξεκίνημα με δέκα ποδοσφαιριστές, έδειξε σε όλη τη διάρκεια του 90λεπτου τη διαφορά ποιότητας απέναντι στο σημερινό αντίπαλο της, με το τελικό 1-1 να την αδικεί κατάφωρα!

Παρουσιάζοντας χαρακτήρα και στόφα μεγάλης ομάδας, το ιστορικό σωματείο αισθάνθηκε την αδικία στο πετσί του με την αποβολή <<εφεύρεση>> του Δημήτρη Παπαδόπουλου, αλλά παρόλα αυτά δεν εγκατέλειψε το ματς και ανεβάζοντας σταδιακά ταχύτητα έχει κάθε λόγο να αισθάνεται πικραμένο στο άκουσμα του αποτελέσματος.

Με πείσμα, πάθος και αποτελεσματικότητα, εφαρμόζοντας ώριμη λογική ποδοσφαιρική ανάπτυξη, δίχως το παραμικρό αίσθημα κατωτερότητας παρά το αριθμητικό μειονέκτημα, το νεανικό συγκρότημα του Δημήτρη Ζαρογιάννη έδειξε πολύ σκληρό για να πεθάνει και μαχόμενο μέχρι τέλους κέρδισε μόνο τις εντυπώσεις και όχι τους τρεις βαθμούς που αντικειμενικά δικαιούται.

Στο καθαρά αγωνιστικό κομμάτι έπειτα από τα πρώτα αναγνωριστικού χαρακτήρα λεπτά, η Καστοριά μπήκε πιο δυνατά στο ματς, όμως κόντρα στη ροή του αγώνα, η πρώτη φορά που ο Εθνικός προσπέρασε το κέντρο έμελλε να είναι και η φαρμακερή!

Ο Γκαϊδαρτζής εκτέλεσε φάουλ από πλάγια δεξιά και τη στιγμή που οι αμυντικοί απομάκρυναν μέσα στα σώματα, ο διαιτητής υπέδειξε πέναλτι ανακαλύπτοντας χέρι του Παπαδόπουλου και αποβάλλοντας μάλιστα το κορυφαίο ποδοσφαιριστή των γηπεδούχων στα τελευταία παιχνίδια!

Ο Φλωρός ανέλαβε την εσχάτη των ποινών και όντας εύστοχος από τα έντεκα βήματα άνοιξε το σκορ για τους Θρακιώτες που πήραν προβάδισμα με το καλημέρα.

Θα πρέπει ωστόσο να αναφέρουμε πως ήταν το έκτο(!) διαδοχικό ματς που η ομάδα μας δέχεται γκολ στα πρώτα δέκα λεπτά της συνάντησης, γεγονός που πρέπει να προβληματίσει.

Για μια ακόμη μια φορά πάντως βρήκε τα ψυχικά αποθέματα να το φέρει στα ίσια και αν ήταν λίγο πιο εύστοχη στη τελική προσπάθεια, είχε σε κάθε περίπτωση τη δυνατότητα να ανατρέψει εκ νέου τα προγνωστικά.

Με το σύλλογο της Αλεξανδρούπολης να έχει τη κατοχή της μπάλας μη μπορώντας ωστόσο να διασπάσει τη πολυπρόσωπη άμυνα της Καστοριάς, το πρώτο ημίχρονο ολοκληρώθηκε χωρίς τη μεγάλη φάση.

Στην επανάληψη οι <<γουναράδες>> μπήκαν φουριόζοι και με κύριους εκφραστές των επιθετικών πρωτοβουλιών Ντάμζι, Τάσσιο και Παπαδόπουλο απώλεσαν τρεις κλασσικές ευκαιρίες για να ισοφαρίσουν.

Βλέποντας πως ακόμη και με παίκτη λιγότερο οι ‘’ερυθροκίτρινοι’’ υπερτερούσαν, πατώντας καλύτερα μες το τερέν πίστεψαν περισσότερο στις δυνάμεις τους και ανέβασαν στροφές.

Οι ατομικές ενέργειες από τα πλάγια δεν επέφεραν ούτε εκείνες κάποιο θετικό αποτέλεσμα, ωστόσο ήταν ηλίου φαεινότερο πως το γκολ δε θα αργούσε να έρθει.

Οι κόποι των ερυθροκίτρινων δικαιώθηκαν εν μέρει στο 84^ο λεπτό. Ο Νούλας -που με την είσοδο του έδωσε νέα πνοή στη γραμμή κρούσης- κέρδισε φάουλ έξω από τη περιοχή και ο Μίμης Παπαδόπουλος ανέλαβε την εκτέλεση.

Το καλοχτυπημένο φαλτσαριστό σουτ σταμάτησε στο υπερυψωμένο χέρι του Δούπα και ορθώς ο ρέφερι υπέδειξε την εσχάτη των ποινών.

Ο αρχηγός έστησε τη μπάλα στην άσπρη βούλα και ολύμπια ψυχραιμία έστειλε στην απέναντι το Συριτούδη, ισοφαρίζοντας σε 1-1 και βάζοντας έτσι το κερασάκι στη τούρτα μιας επιβλητικής και ολοκληρωτικής εμφάνισης.

Παρότι όλα ξεκίνησαν αρνητικά, σε ένα παιχνίδι δίχως αύριο όπως το σημερινό οι <<γουναράδες>> έδειξαν να κατανοούν πλήρως τη κρισιμότητα του ματς και παρουσιάζοντας μεγάλη αφοσίωση και υπομονετικότητα έφτασαν εν τέλει στην ισοφάριση χάρις το γκολ του κορυφαίου κατά γενική ομολογία ποδοσφαιριστή της αναμέτρησης.

Στα εναπομείναντα λεπτά η Καστοριά αύξησε τη πίεση της αναζητώντας με κάθε τρόπο το νικητήριο τέρμα, ωστόσο ο χρόνος αποδείχθηκε αμείλικτος εχθρός και στο φινάλε το σφύριγμα της λήξης σκόρπισε δικαιολογημένα το αίσθημα της αδικίας…

ΚΑΣΤΟΡΙΑ (Ζαρογιάννης): Μακρής, Καρανάσιος, Χριστοφορίδης, Παπαδόπουλος Δ., Μπαϊρακτάρης, Μηλιάτης, Ντάμζης, Γεωργιάδης (90’ Σιαννής), Τάσσιος (69’ Νούλας), Παπαδόπουλος Μ., Σουμέλας

ΕΘΝΙΚΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗΣ: Συριτούδης, Αμπραχαμιάν, Κατρανίτσας, Μπαρμαγιάννης, Δούπας, Κοσκολός, Τορομανίδης (73’ Πελτέκης), Μαμούτ, Σιβούδης (60’ Αγγελακάκης), Φλώρος, Γκαϊδατζής (60’ Θάνος)

ΥΓ: Το χειροκρότημα στο φινάλε των λιγοστών μα συνάμα και πιστών οπαδών, ήταν η πλέον ηχηρή επιβράβευση για τους ποδοσφαιριστές που καταθέτοντας σώμα και ψύχη είναι για ακόμη φορά άξιοι συγχαρητηρίων!