Η ισχύς εν τη ενώσει

Απαξιωμένη όσο ποτέ η ομάδα που κάποτε πλημμύρισε περηφάνια τους απανταχού Καστοριανούς πνέει πλέον ακέφαλη βρισκόμενη σε πρωτοφανή επίπεδα ανυποληψίας.

Με στελέχη που επί σειρά ετών ασέλγησαν πάνω της, από παντός τύπου λαμόγια και φυλακόβιους, το παλαί ποτέ ένδοξο σωματείο διάγει μια από τις δυσκολότερες περιόδους της 52χρονης ιστορίας του.

Το ζήτημα ωστόσο είναι ποια Καστοριά επιθυμεί να βλέπει ο κόσμος της, καθώς το μόνο που απέμεινε να θυμίζει το ξακουστό αυτό σύλλογο δεν είναι τίποτα παραπέρα από την ερυθροκίτρινη φανέλα, η οποία προκαλεί περισσότερο θλίψη παρά νοσταλγία!

Δε χώρα λοιπόν αμφιβολία πως στο σημείο που έφτασε η ομάδα, η συνένωση με το έτερο σωματείο της πόλης αποτελεί μονόδρομο για την συνέχιση και την αξιοπρεπής εξέλιξη της.

Μια πόλη, μια ομάδα (ενδεχομένως με νέο ΑΦΜ) είναι καταδικασμένη να πρωταγωνιστεί και αυτό οφείλουν να ενστερνιστούν εμπράκτως όλοι εκείνοι που αγωνιούν για την επόμενη μέρα του συλλόγου.

Θεωρείται άλλωστε δεδομένο πως εφόσον η συσπείρωση αγγίξει τα όρια του επιθυμητού η νέα αυτή Καστοριά –απαλλαγμένη από τις μακροχρόνιες αρρώστιες του παρελθόντος- έχει όλα τα φόντα να εμπνεύσει ξανά τους κορυφαίους ποδοσφαιριστές του Νομού και να δημιουργήσει ένα φιλόδοξο σωματείο που θα είναι περαστικό από τις τοπικές κατηγορίες.

Δε θα πρέπει άλλωστε να λησμονούμε πως πέρα από τα λαμόγια, υπάρχουν στο Νομό και υγιής παράγοντες εμβολιασμένοι με το μικρόβιο του ποδοσφαίρου στις φλέβες του, οι οποίοι ενωμένοι χωρίς εσωτερικές τρικλοποδιές θα εμφυσήσουν τη νέα γενιά παικτών που αναπαράγει διαχρονικά ο τόπος, δίνοντας ταυτόχρονα το έναυσμα για ένα νέο ξεκίνημα που τόσο ανάγκη έχει να δει αυτή η πόλη.