Παλικαρίσιος βαθμός με δέκα παίκτες!

Όρθια με δέκα παίκτες έμεινε η Καστοριά που αναδείχθηκε ισόπαλη με σκορ 2-2 απέναντι στη μαχητική Δόξα Κρανούλας, διατηρώντας έτσι απόσταση ασφαλείας από τη διακεκαυμένη ζώνη.

Το παιχνίδι -στο οποίο κυριάρχησαν οι αψιμαχίες και τα δυνατά μαρκαρίσματα- είχε κυριολεκτικά τα πάντα, με τους ποδοσφαιριστές της ομάδας μας να αποδεικνύουν τεράστια ψυχικά αποθέματα και παρά το αριθμητικό τους μειονέκτημα να επιστρέφουν για δεύτερη φορά από τη κόλαση, ισοφαρίζοντας το ματς και καταδικάζοντας επί της ουσίας το σημερινό αντίπαλό τους!

Στο καθαρά αγωνιστικό κομμάτι, το ξεκίνημα δεν ήταν αυτό που λέμε ιδανικό για το συγκρότημα του Ανδρέα Λέτσιου που βρέθηκε με το καλημέρα πίσω στο σκορ, πληρώνοντας την αδράνεια των πρώτων λεπτών.

Ήταν το 7^ο λεπτό της συνάντησης όταν ο Γκόλιας εκτέλεσε πολύ δυνατά το πλάγιο με τον επερχόμενο Νάσιο να πηδά ψηλότερα από όλους και με καρφωτή κεφαλιά (μαζί και τη βοήθεια του δοκαριού και της τύχης) να ανοίγει το σκορ μέσα σε έξαλλους πανηγυρισμούς.

Το τέρμα αυτό ωστόσο αποτέλεσε εφαλτήριο ανασύνταξης για τους ‘’ερυθροκίτρινους’’ που ισορρόπησαν το ματς και εν συνέχεια επέβαλλαν σταδιακά το ρυθμό τους.

Η πρώτη προειδοποίηση ήρθε με το καλοχτυπημένο φάουλ του Λαζαρίδη να περνά σύριζα άουτ από το δεξί κάθετο δοκάρι της εστίας του Αρχοντάκη, που δύο λεπτά αργότερα φώναξε <<όχι>> σε ευθύβολο σουτ του Γανόλη!

 

 

Εν τέλει η τρίτη φορά έμελλε να είναι και η φαρμακερή! To γκολ προήλθε από το καρπό της προσπάθειας των δύο αρχηγών, που για ακόμη μια φορά στα κρίσιμα σημεία σήκωσαν την ομάδα στις πλάτες τους!

Με τη συμπλήρωση λοιπόν της κανονικής διάρκειας του πρώτου μέρους, ο μετρ των εκτελέσεων Δημήτρης Παπαδόπουλος, επιχείρησε μακρινό γέμισμα που βρήκε αποδέκτη τον Αναγνωστόπουλο, ο οποίος με γυριστή κεφαλιά κρέμασε τον αντίπαλο γκολκίπερ, στέλνοντας έτσι τις δύο ομάδες ισόπαλες στα αποδυτήρια.

Άξια αναφοράς μετά το εν λόγω ανείπωτης ομορφιάς γκολ ήταν η χαρακτηριστική κίνηση πανηγυρισμού με τους παίκτες χορεύοντας σε ρυθμούς Capoeira, να αποδίδουν τον ελάχιστο φόρο τιμής στο πασίγνωστο Βραζιλιάνο γυμναστή τους, που βρέθηκε στις εξέδρες του σταδίου!

Μετά την επανέναρξη της επανάληψης η Καστοριά μπήκε αποφασισμένη για την ολική ανατροπή, αγγίζοντας μάλιστα τρεις φορές το δεύτερο τέρμα με τον Αλεξανδρίδη και το Σαββαϊδη (δις) να πραγματοποιούν έξοχες ατομικές ενέργειες από τα δεξιά, οι οποίες όμως δεν είχαν την επιθυμητή κατάληξη.

 

Έτσι κόντρα στη ροή του ματς ο άγραφος νόμος έκανε την εμφάνιση του και με γκολ καρμπόν όπως το πρώτο, οι Ηπειρώτες πήραν εκ νέου το προβάδισμα.

Ο Γκόλιας εκτέλεσε με φόρα το πλάγιο άουτ από τα αριστερά, με το Διαμαντή αυτή τη φορά να νικά τους πάντες στον αέρα, στέλνοντας στο 64’ τη μπάλα στα δίχτυα του ανήμπορου να αντιδράσει Μουρζίδη.

Δε πέρασαν πέντε λεπτά όταν ο νεαρός γκολκίπερ πρόλαβε τον Τσουμάνη (έβγαινε τετ α τετ) με τη κόντρα των δύο παικτών να ρίχνει στο έδαφος το τερματοφύλακά, που σφαδάζοντας από τους πόνους δε μπόρεσε να συνεχίσει και αντικαταστάθηκε.

Τη θέση του κάτω από το γκολποστ πήρε ο Σαραφιανός που παρότι πέρασε κρύος στον αγωνιστικό χώρο (χωρίς να κάνει ζέσταμα) έδειξε τα αντανακλαστικά του, φωνάζοντας παρών όσες φορές χρειάστηκε να επέμβει!

Τα πράγματα έγιναν δυσκολότερα για τη Καστοριά, όταν ο Χριστοφορίδης αντίκρισε στο 77’ αυστηρή δεύτερη κίτρινη κάρτα για αντιαθλητικό μαρκάρισμα στο χώρο της μεσαίας γραμμής, σε μια φάση που σήκωσε θύελλα αντιδράσεων από τη πλευρά των φιλοξενούμενων.

 

 

Και ενώ όλα έδειχναν πως η Δόξα κρατά το υπερπολύτιμο για εκείνη τρίποντο μέσα στα χέρια της, η παλαί ποτέ Κυπελλούχος Ελλάδος δεν είχε πει ακόμη τη τελευταία της λέξη…

Ο Ανδρέας Λέτσιος που λίγο νωρίτερα φρέσκαρε τη γραμμή κρούσης με την είσοδο των Μαντζάνα και Παπαδόπουλου Αλέξανδρου να δίνουν νέα πνοή στο δημιουργικό κομμάτι, έδωσε εντολή στους παίκτες του να βγουν μπροστά και αυτοί με τη σειρά τους το δικαίωσαν!

Οι αλλαγές μάλιστα αποδείχθηκαν κυριολεκτικά <<χρυσές>>, αφού λίγο πριν την εκπνοή και συγκεκριμένα το 88^ο λεπτό της συνάντησης, ο πρώτος εκτέλεσε κόρνερ, με το δεύτερο να εκμεταλλεύεται τις κόντρες μες τη περιοχή και με εντυπωσιακό τακουνάκι να φέρνει το ματς στα ίσια, παγώνοντας έτσι τους εκατό περίπου θεατές που βρέθηκαν στο Δημοτικό Στάδιο Περάματος.

Ο πολύπειρος στράικερ που πνίγηκε στις αγκαλιές των συμπαικτών του έδειξε με τα χέρια του ψηλά τον ουρανό, αρνούμενος στη συνέχεια να κάνει οποιαδήποτε δήλωση.

Στις καθυστερήσεις το pressing της Κρανούλας έγινε εντονότερο, αλλά η εύρυθμη ανασταλτική λειτουργία της ομάδας μας απέκρουσε με ψυχραιμία τις επιθετικές προσπάθειες των γηπεδούχων που απείλησαν με μακρινά ως επί το πλείστον γεμίσματα.

Το τελικό σφύριγμα της λήξης του κ. Ρίππη συνέθεσε το απόλυτο κοντράστ συναισθημάτων με τα <<καναρίνια>> να βάζουν ισχυρά θεμέλια παραμονής και τους γηπεδούχους –τη μακροβιότερη μάλιστα ομάδα στη κατηγορία- να συνειδητοποιούν πως επιστρέφουν πλέον στα τοπικά πρωταθλήματα…

ΔΟΞΑ ΚΡΑΝΟΥΛΑΣ: Αρχοντάκης, Γιαννούσης, Ασωνίτης, Διαμαντής, Νασούλης, Γκόλιας, Νάνος (83 Μαρμούτας) Τάτσης, Τσουμάνης, Γκέκα, Νάσιος (77’ Χατζής)

ΚΑΣΤΟΡΙΑ: Μουρζίδης (73’ Σαραφιανός) Χριστοφορίδης, Σουμέλας, Αναγνωστόπουλος, Μπαϊρακτάρης, Κεφάλας, Λαζαρίδης, Σαββαϊδης, Αλεξανδρίδης, Παπαδόπουλος Δ. (65’ Παπαδόπουλος Α.) Γανόλης (69’ Μαντζάνας)