Happy end με πλημμύρα περηφάνιας!

 

Τέλος καλό, όλα καλά! Η Καστοριά φάνηκε συνεπής στο ραντεβού με την ιστορία και παίζοντας ψυχωμένα απέδρασε με παλικαρίσιο διπλό (1-3) από το ‘’κλουβί’’ του Κορδελιού, γλεντώντας ξέφρενα τη παραμονή της, τόσο εντός όσο και εκτός του αγωνιστικού χώρου!

Αναδεικνύοντας τεράστια ψυχικά αποθέματα στο παιχνίδι τους οι  ποδοσφαιριστές της ομάδας μας κατέθεσαν ψυχή και σώμα μέσα στο γήπεδο, φτάνοντας στην επικράτηση πιο εύκολα από όσο φανερώνει το τελικό σκορ.

Με το πιστόλι καρφωμένο στο κρόταφο οι <<γουναράδες>> γνώριζαν εξαρχής πως οποιοδήποτε άλλο αποτέλεσμα πέραν της νίκης φάνταζε καταστροφικό και για το λόγο αυτό μπήκαν πολύ δυνατά, ανακτώντας από τα πρώτα λεπτά τη πρωτοβουλία των κινήσεων.

Άξια αναφοράς ωστόσο ήτανε η δίψα για επικράτηση των αδιάφορων βαθμολογικά γηπεδούχων, που παρότι υποβιβασμένοι πάλεψαν με νύχια και δόντια χρησιμοποιώντας ούκο λίγες φορές αντιαθλητικά μαρκαρίσματα που τους κόστισαν οχτώ συνολικά κίτρινες κάρτες!

Από την άλλη πλευρά το συγκρότημα του Ανδρέα Λέτσιου ξεκίνησε με επιθετικούς προσανατολισμούς και ένα ξεκάθαρο στόχο που έμοιαζε και ήταν αυτοσκοπός!

Δεν ήταν φυσικά άλλος από το γρήγορο γκολ που θα έλυνε τα πόδια των φιλοξενούμενων. Η πίεση απέφερε καρπούς και το τέρμα ήρθε από το Μπαϊρακτάρη που πιστοποιώντας τις εξαιρετικές εμφανίσεις του, έδωσε συνέχεια στην ανοδική του πορεία σκοράροντας απέναντι στο Κορδελιό, όπως ακριβώς και στο ματς του πρώτου γύρου!

Με τη συμπλήρωση είκοσι λεπτών αγώνα ο Μαντζάνας (που πραγματικά ήταν κίνδυνος θάνατος κάθε φορά που τροφοδοτούνταν από τα αριστερά) εκτέλεσε κόρνερ, η αεροπορία της άμυνας ανέβηκε και ο νεαρός κεντρικός οπισθοφύλακας πηδώντας στα ουράνια έφτασε στη κορυφή του Ολύμπου, νικώντας με καρφωτή κεφαλιά το Παπαϊωάννου που δε μπόρεσε να αντιδράσει.

Το τέρμα αυτό έδωσε φτερά στους <<ερυθροκίτρινους>> που εφτά λεπτά αργότερα έχασαν μοναδική ευκαιρία να διπλασιάσουν τα τέρματά τους! Όλα ξεκίνησαν από την εξαιρετική ατομική ενέργεια του εκρηκτικού Σαββαϊδη που με όπλο τη ταχύτητά του πέρασε τρεις ποδοσφαιριστές και έδωσε έτοιμο γκολ στο Ποπζαφίροφ, με το Σκοπιανό μέσο να αστοχεί και τον επερχόμενο Μαντζάνα να παίρνει το ριμπάουντ(!) μη μπορώντας ωστόσο να στείλει τη μπάλα στο πλεκτό.

Λίγο αργότερα ήταν η σειρά του –εξαίρετου για μια ακόμη φορά- Αλεξανδρίδη να απειλήσει όταν μετά από έξοχη κάθετη πάσα του Παπαδόπουλου βρέθηκε σε θέση βολής, με το φαλτσαριστό πλασέ του να περνά σύριζα άουτ από την αριστερή δοκό!

Το πείσμα της Καστοριάς ήταν ανεξάντλητο και μετά από δύο ‘’στημένα’’ που πέρασαν ανεκμετάλλευτα, συνεχίστηκε με πίεση σε όλους τους χώρους όπου επέφερε εκ νέου πέναλτι, για τρίτο μάλιστα συνεχόμενο αγώνα.

Ο Σαββαίδης έκλεψε τη μπάλα και περνώντας πανέξυπνη κάθετη πάσα στο αναγεννημένο Τσαμασλίδη, εκείνος τσίμπησε όσο χρειαζόταν τη μπάλα για να ανατραπεί από το γκολκίπερ Παπαϊωάννου.

Ευθύς αμέσως ο διαιτητής υπέδειξε την άσπρη βούλα παρατηρώντας με κίτρινη –και όχι κόκκινη- κάρτα το νεαρό πορτιέρο, ο οποίος φυσικά ήταν ο τελευταίος παίκτης, ανακόπτοντας τον 26χρονο επιθετικό σε προφανή θέση για γκολ!

Την εσχάτη των ποινών ανέλαβε ο συνήθης ύποπτος, Αλέξανδρος Παπαδόπουλος, που έστησε τη μπάλα στα ένδεκα βήματα αποφασισμένος να εξιλεωθεί για την άστοχη εκτέλεση στο προηγούμενο ματς.

Ο αρχηγός πήρε φόρα, όμως νικήθηκε από τον αντίπαλο τερματοφύλακα που με ασύλληπτη εκτίναξη απέκρουσε εντυπωσιακά στο δεξί παραθυράκι της εστίας!

Ως εκ τούτου οι δύο μονομάχοι πήγαν στο ημίχρονο με το εύθραυστο αυτό 0-1 να διατηρεί την αγωνία στο κόκκινο, για τους εξήντα περίπου οπαδούς της Καστοριάς, όπου κέρδιζαν τη μάχη της εξέδρας όντας περίπου διπλάσιοι από τους φιλάθλους του Οδυσσέα.

Στην επανάληψη οι <<γουναράδες>> συνειδητοποίησαν ότι απείχαν 45 λεπτά από το όνειρο και αντιλαμβανόμενοι τη σπουδαιότητα της κατάστασης βγήκαν από τα αποδυτήρια για να ολοκληρώσουν το έργο, του οποίου οι βάσεις είχαν μπει στο πρώτο μέρος.

Μένοντας εμφανώς ικανοποιημένος από την εικόνα της ομάδας ο Λέτσιος άλλαξε μόνο ένα πιόνι στη καριέρα του, με τον εορτάζοντα σήμερα Κόστα Ποπζαφίροφ να αφήνει τη θέση του στο Λαζαρίδη, προσδίδοντας έτσι κύρος και εμπειρία στο χώρο της μεσαίας γραμμής.

Σαν άλλος Καραγκούνης της Εθνικής Ελλάδος, ο βετεράνος μέσος βάλθηκε να αποδείξει πως το πιστοποιητικό συμμετοχής του ήταν ψεύτικο και με την είσοδό του έφερε ηρεμία, κράτησε μπάλα, κέρδισε φάουλ, όμως στην υπερπροσπάθεια του τραυματίστηκε και μοιραία έγινε αλλαγή στην αλλαγή, με το Βελλίδη να τον αντικαθιστά –περνώντας ως εξτρέμ- και το Μαντζάνα να μετατοπίζεται στο κέντρο.

Ένα κέντρο που έλεω του ακούραστου καμικάζι, Γιώργου Κεφάλα, ο οποίος μάσαγε σίδερα, άνηκε εξ ολοκλήρου στη Καστοριά, με το νεαρό μέσο στο τελευταίο του φετινό ματς να ολοκληρώνει ιδανικά τη γιγάντια φετινή προσπάθεια που κατέβαλλε στη πρώτη του σεζόν (θα ακολουθήσουν και άλλες) με το ιστορικό σωματείο!

Πολλά υποσχόμενες επιθέσεις ξεκίνησαν από τα πόδια του, έχοντας τρομερή συνεργασία με τον Αλεξανδρίδη, που <<χρώσταγε>> στο κόσμο γκολ και τελικά το ανταπέδωσε τη καλύτερη χρονικά στιγμή.

Ο Mr.Goal της περσινής περιόδου χτύπησε στο 63’ κλειδώνοντας το ματς με εκπληκτική προσποίηση και εν συνεχεία έξοχο διαγώνιο σουτ, δίνοντας έτσι τα διαπιστευτήρια της μεγάλης ικανότητάς του να σκοράρει.

Ήταν όμως το πείσμα του αρχηγού Παπαδόπουλου, να κυνηγήσει μια θεωρητικά χαμένη φάση, όταν κλέβοντας τη μπάλα από πλάγια αριστερά, απέφυγε το προσωπικό του αντίπαλο και αφού εισήλθε στη περιοχή, την <<έσπασε>> στον επερχόμενο Αλεξανδρίδη που με ευθύβολο σουτ, σκόρπισε θύελλα ενθουσιασμού στο ερυθροκίτρινο στρατόπεδο!

Ο πάγκος ανατινάχθηκε από ενθουσιασμό με τους αναπληρωματικούς να αδημονούν πια για το τελευταίο σφύριγμα, προτού μπουν και αυτοί στον αγωνιστικό χώρο!

Ο Οδυσσέας πάντως δεν είχε πει τη τελευταία του λέξη και κάνοντας την απέλπιδα προσπάθεια να ξαναμπεί στο ματς, είδε τη τύχη να του γυρίζει τη πλάτη.

Στο 68’ το σουτ του Γιαννιώτα πέρασε άουτ, ενώ αμέσως μετά το άριστα εκτελεσμένο φάουλ του Βιλανάκη βρήκε αποδέκτη το Καραχαλίδη, με τη μπάλα να σταματά στο δεξί κάθετο δοκάρι της εστίας του Σαραφιανού, που πραγματοποίησε σήμερα τη πιο μεστή εμφάνισή του, φωνάζοντας παρών όσες φορές χρειάστηκε και παρέχοντας στα μετόπισθεν τη σιγουριά και τη σταθερότητα που τόσο ανάγκη είχε.

Η ταξιαρχία του Ανδρέα Λέτσιου ανέκτησε εκ νέου τα ηνία και αφού πέρασε στην αντεπίθεση, άγγιξε δις το 0-3 με το τακουνάκι του φανταζί Τσαμασλίδη και το διαγώνιο σουτ του Βελλίδη να περνούν εκτός εστίας.

Εν τέλει το κερασάκι στη τούρτα ήρθε στο 78’ φέρνοντας τη σφραγίδα της ποδοσφαιρικής του ιδιοφυίας του Παπαδόπουλου, ο οποίος με κεφαλιά ψαράκι έστειλε τη μπάλα στο βάθος της εστίας του αντίπαλου γκολκίπερ, που μένοντας άγαλμα ως θεατής, απλά δέχθηκε τη μοίρα του!

Ο πολύπειρος αρχηγός το πανηγύρισε δεόντως και γρυλίζοντας σα λυσσασμένο σκυλί, έφτασε αισίως τα έξι τέρματα σε εννέα συμμετοχές, βάζοντας φαρδιά πλατιά την υπογραφή του στην υπόθεση σωτηρία!

Τα πράγματα απλουστεύτηκαν στο 85΄με την αποβολή του Κομνινάκη για αγκωνιά στο Μπαϊρακτάρη, να αλλάζει τις αριθμητικές ισορροπίες της αναμέτρησης με το ρέφερι Τερετίδη να τιμωρεί –έστω και ετεροχρονισμένα- το Κορδελιό για το σκληρό και αντιαθλητικό παιχνίδι που εφάρμοσε από τη σέντρα σχεδόν του αγώνα.

Ήταν πλέον επόμενο το τελευταίο δεκάλεπτο να έχει καθαρά διαδικαστικό χαρακτήρα με το ρυθμό να πέφτει αισθητά και το γκολ της τιμής από πλευράς <<κυανέρυθρων>> να διαμορφώνει το τελικό σκορ.

Στην εκπνοή της κανονικής διάρκειας, ο Βιλανάκης εκτέλεσε φάουλ από το ημικύκλιο της περιοχής με το Σαραφιανό να αποκρούει ασταθής με το Καραχαλίδη να παίρνει το ριμπάουντ, σπρώχνοντας με κοντινή προβολή τη μπάλα στο βάθος της εστίας.

Στο 92^ο λεπτό μάλιστα νέα επιθετική προσπάθεια από τους Θεσσαλονικείς ανεκόπη από τον ιδιαίτερα βελτιωμένο αλλά και φορμαρισμένο -το τελευταίο διάστημα- Τούλιο, πρότυπο για όλους τους νέους πάνω στο πηδάλιο του πλοίου που σάλπαρε απόψε για τη παραμονή, με ένα αντρίκειο, πανάξιο και πέρα για πέρα παλικαρίσιο διπλό!

Ο εξτρά χρόνος είχε πια συμπληρωθεί και το σφύριγμα της λήξης ήχησε από τα <<καναρίνια>> ως η ωραιότερη ραψωδία. Η ωδή της προσμονής, της χαράς και της δικαίωσης των πολύμηνων κόπων!

Βρήκε τους παίκτες μας να φιλούν το χορτάρι και αμέσως μετά να γίνονται ένα κουβάρι και να πνίγονται ανά μεταξύ τους στις αγκαλιές, προτού φυσικά ακολουθήσει το καθιερωμένο <<όλε>> με τον κόσμο στις εξέδρες να παραληρεί!

Τα πανηγύρια συνεχίστηκαν σε έξαλλους ρυθμούς και κατά της διάρκεια της επιστροφής, ενώ με την είσοδό της αποστολής στην ακριτική πόλη, ορισμένοι οπαδοί περίμεναν υπομονετικά για να αποθεώσουν τους θριαμβευτές, βγάζοντας μαζί τους αναμνηστικές φωτογραφίες και κρεμώντας στο πούλμαν μια σημαία της ομάδας!

Η διοίκηση παρέθεσε γεύμα στο ποδοσφαιρικό τμήμα με το γλέντι να κορυφώνεται σε γνωστό εστιατόριο της περιοχής.


Για την ιστορία οι συνθέσεις του ματς ήταν οι εξής παρακάτω:


ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΚΟΡΔΕΛΙΟΥ (Αριστοτέλης Κιάκης): Παπαϊωάννου (70’ Αθανασίου), Ευθυμιάδης, Παναγιωτίδης (46’ Καραχαλίδης), Αντωνιάδης, Κομνηνάκης, Νικολαΐδης, Γιαννιώτης, Παπαδόπουλος, Βιλανάκης Κ. (35’ Μπέλης), Βιλανάκης Αγγ., Βασιλείου.

ΚΑΣΤΟΡΙΑ (Ανδρέας Λέτσιος): Σαραφιανός, Σαββαΐδης, Τούλιος, Σουμέλας, Μπαϊρακτάρης, Ποπζαφίροφ (47’ Λαζαρίδης), Τσαμασλίδης, Κεφαλάς, Αλεξανδρίδης (65’ Βελλίδης), Παπαδόπουλος, Μαντζάνας.

   

Με τον τρόπο αυτό μια σεζόν με αμέτρητες συγκινήσεις έφτασε στο τέλος της! Αξίζουν πολλά συγχαρητήρια σε όλους τους συντελεστές (της επιτυχημένης αυτής χρονιάς) που σκόρπισαν περηφάνια στο φίλαθλο κοινό, εκπροσωπώντας επάξια τα χρώματα -και κυρίως τη φανέλα- του ιστορικού σωματείου!

ΥΓ: Για ένα ακόμη εκτός έδρας παιχνίδι, η Καστοριά κέρδισε τη μάχη της εξέδρας. Πολλά συγχαρητήρια στον υπέροχο αυτό κόσμο, που παρότι η μέρα ήταν καθημερινή και εργάσιμη, άφησε τη δουλειά του και έφτασε με κάθε τρόπο ως τη Θεσσαλονίκη, φωνάζοντας παρόν στο πιο κρίσιμο αναμφίβολα ματς της σεζόν!

ΥΓ1: Για μια ομάδα με τόσο βαριά φανέλα που είναι καταδικασμένη να πρωταγωνιστεί, η σημερινή επιτυχία αποτελεί το επιστέγασμα της αναγέννησης! Οι βλέψεις για τη νέα σεζόν θέτουν αισθητά υψηλότερα το πήχη και τα όσα θα επακολουθήσουν μόνο χαρά μπορούν να φέρουν στο φίλαθλο κοινό. Τα καλύτερα τώρα αρχίζουν!